0.00
คะแนน
ผลงานของ ร.ศ.สุกัญญา สุดบรรทัด ประเภทปก อ่อน กระดาษ ปอนด์ พิมพ์ครั้งที่ 1 ปีที่พิมพ์ พ.ศ.2534 หนังสือพิมพ์สยามรัฐ รายวัน พิมพ์เนื่องในโอกาสครบรอบ 40 ปี และ เนื่องในโอกาสครบรอบปีที่ 79 ของ ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช วันที่ 20 เมษายน พ.ศ.2533 จำนวนหน้า 176 หน้า พร้อมภาพประกอบสีและขาวดำบนกระดาษอาร์ตมัน ขนาด 250x330 มม. สภาพหนังสือ:ปกมอมแมม มีรอยยับ รอยถลอกตามขอบเล็กน้อย ตามภาพ, กระดาษเหลืองตามขอบ มีรอยเปื้อนคราบน้ำตามขอบเล็กน้อย , สันหนังสือเหลือง , ตัวเล่มสภาพค่อนข้างดี รายละเอียดเพิ่มเติม: หนังสือเล่มนี้ ร.ศ.สุกัญญา สุดบรรทัด ซึ่งเป็นอาจารย์ในคณะนิเทศศาสตร์ จุฬาฯ เป็นผู้ค้นคว้ารวบรวมจากผลงานของท่านอาจารย์ พล.ต.ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช ทั้งหมดตั้งแต่บทเริ่มต้นของชีวิตและหนทางสู่วงการหนังสือพิมพ์ การเมือง และฯลฯ รวมทั้งบทบาทต่าง ๆ ในทุกแง่ทุกมุมมาวิจัยเพื่อให้เห็นภาพของนักหนังสือพิมพ์ผู้ยิ่งใหญ่ท่านนี้ชัดเจนขึ้น จึงเป็นหนังสือที่น่าจะเรียกได้ว่าเป็นผลงานวิจัยที่ค่อนข้างจะสมบูรณ์แบบทุกแง่ทุกมุมทีเดียว จึงย่อมแตกต่างจากหนังสือที่เกี่ยวกับเรื่องราวของตัวท่านอาจารย์ในทุกๆเล่มที่ผ่านมา.. สารบัญ บทที่ 1 บทเริ่มต้นของชีวิตและหนทางสู่วงการหนังสือพิมพ์ บทที่ 2 คึกฤทธิ์:ภาพสะท้อนจากงานหนังสือพิมพ์ บทที่ 3 บทบาทและอิทธิพลของข้อเขียนของคึกฤทธิ์ในสยามรัฐ บทที่ 4 คึกฤทธิ์ในฐานะนักหนังสือพิมพ์ บทที่ 5 บทสรุป หนังสืออ้างอิงท้ายบท บรรณานุกรม ภาคผนวก
ร้านสุหนังสือเก่า ร้านหนังสือเล็กๆ ในโลกออนไลน์ที่มุ่งมั่นจะให้ "หนังสือ" สิ่งที่เจ้าของร้านรักและทำให้เป็นผู้เป็นคนมาได้จนทุกวันนี้ ให้กระจายไปสร้างความสุข ทุกหนทุกแห่งในประเทศนี้เท่าที่โครงข่ายอินเตอร์เน็ตและไปรษณีย์จะอำนวย
ความเป็นมาของร้าน เริ่มต้นจากเมื่อประมาณปี 2542 หนอนหนังสือหนุ่มที่อยากทำธุรกิจซื้อ-ขายหนังสือบนอินเตอร์เน็ต โดยในช่วงแรกก็นำหนังสือที่ตนเองมีออกขายตามเวปบอร์ดต่าง ๆ เช่น bookcyber.com , pantip.com , thai2hand.com , sanook.com ฯลฯ ในนาม book2hand และก็เริ่มสะสมหนังสือมาเรื่อยๆ จนกระทั่งวันหนึ่งชีวิตเปลี่ยนแปลงไป มีคนก้าวเข้ามาร่วมชีวิตด้วยอีกคนหนึ่งซึ่งชื่อของเธอก็คือชื่อของร้านนี้นั่นเอง วันนั้น วันที่ผมบ่นเรื่องอิจฉาคนที่สามารถสั่งซื้อหนังสือทั้งเก่า ใหม่ได้จากทั่วทุกมุมโลกจาก e-bay, amazon และเวปอื่น ๆ แต่ทำไมเมืองไทยเราจึงไม่ค่อยมีเวปเช่นนี้เลย เธอคนนั้นสนับสนุนความคิดและอนุมัติให้เปิดร้านเป็นเรื่องเป็นราวในนาม "ร้านสุหนังสือเก่า" โดยลึกๆแล้ว เธอหวังว่าจะลดพื้นที่ในการจัดเก็บหนังสือในบ้านลงและได้เป็นเงินหมุนเวียนกลับมาใช้จ่ายในบ้านบ้าง แต่ถึงวันนี้ เธอคนนั้นยอมรับแล้วว่าคิดผิดเพราะเนื้อที่ในบ้านไม่ได้เพิ่มขึ้น แต่กลับลดลงและยังกระจัดกระจายออกไปสู่จุดอื่นๆ ทั่งที่เธอรู้และไม่รู้อีกเป็นจำนวนมาก!!!
