0.00
คะแนน
ผลงานของ แมกซิม กอร์กี้ (Maxim Gorky:Aleksey Maksimovich Peshkov) แปลโดย จิตร ภูมิศักดิ์ ประเภทปก อ่อน พร้อมใบหุ้มปก กระดาษ ปอนด์ พิมพ์ครั้งที่ 5 ปีที่พิมพ์ พ.ศ.2543 สำนักพิมพ์ ดอกหญ้า จำนวนหน้า 591 หน้า ขนาด 145x210 มม. สภาพหนังสือ:ปกมีรอยขีดข่วน ถลอกเล็กน้อยตามภาพ ,สันหนังสือเป็นจุดเหลืองประปราย , โดยรวมสภาพดี รายละเอียดเพิ่มเติม: แม่ (Mother) ได้รับการแปลสองสำนวนคือ สำนวนแรก เป็นของศรีบูรพาในภาคแรก และวิริยาภา มาแปลต่อจนจบในภาคหลังในอีกสิบกว่าปีต่อมา และ อีกสำนวนเป็นผลงานของ จิตร ภูมิศักดิ์ ที่แปลจนครบบริบูรณ์ครั้งแรก นวนิยายเรื่องแรกของ "อัตถนิยมสังคมนิยม" และเป็นการแปลครบสมบูรณ์ครั้งแรก ด้วยฝีมือของสุดยอดนักเขียนที่มาก่อนกาล... สาระหลักของ "แม่" อยู่ที่การเปลี่ยนแปลงจิตสำนึกของปัจเจกชนผู้เหวี่ยงโชคชะตาของตนเองเข้าเป็นส่วนหนึ่งของกระแสการเปลี่ยนแปลงการต่อสู้ของประชาชน และวีรกรรมอันอาจหาญของการต่อสู้ทางการเมือง ในเล่มคุณจะได้พบกับเรื่องราวซึ่งพรรณนาเกี่ยวกับชีวิตของหญิงชราในสังคมเก่าคนหนึ่ง ที่มีภาวะแห่งความคิดเต็มไปด้วยความประหวั่นพรั่นพรึงต่ออำนาจที่ครอบงำสังคมอยู่ในเวลานั้น ด้วยสิ่งแวดล้อมที่อยู่รอบตัวเธอ เธอจึงได้นำตนเข้าสู่การสนับสนุนขบวนการปฏิวัติ ซึ่งเหตุการณ์นี้ทำให้ชีวิตและการมองโลกของเธอเปลี่ยนไป ทั้งยังได้สร้างอุดมการณ์นี้ให้กับลูกชายของเธอด้วย เป็นงานที่น่าสนใจและให้แง่คิดแก่ผู้อ่านมากมาย... ..แม่เป็นนวนิยายอัตถนิยมสังคมนิยมที่เลนินยกย่องว่าดีเยี่ยมที่สุด เป็นเรื่องราวกรรมกรโรงงานที่ลุกขึ้นเรียกร้องสิทธิและเสรีภาพกับนายจ้างที่คอยเอารัดเอาเปรียบอยู่ตลอดเวลา นอกจากต่อสู้กับนายทุนแล้วยังต่อสู้กับทหารของพระเจ้าซาร์ที่พยายามตามฆ่าเหล่าผู้นำกรรมกร และบางคนก็ถูกจับเข้าคุกเข้าตะรางทั้งๆที่ไม่มีความผิด สร้างเรื่องจากเหตุการณ์ในการเคลื่อนไหวปฏิวัติรัสเซียที่สตรีชาวรัสเซียผู้เป็นแม่ และเป็นกรรมกรมีส่วนช่วยลูกๆชายหญิงของนางอย่างเต็มที่
ร้านสุหนังสือเก่า ร้านหนังสือเล็กๆ ในโลกออนไลน์ที่มุ่งมั่นจะให้ "หนังสือ" สิ่งที่เจ้าของร้านรักและทำให้เป็นผู้เป็นคนมาได้จนทุกวันนี้ ให้กระจายไปสร้างความสุข ทุกหนทุกแห่งในประเทศนี้เท่าที่โครงข่ายอินเตอร์เน็ตและไปรษณีย์จะอำนวย
ความเป็นมาของร้าน เริ่มต้นจากเมื่อประมาณปี 2542 หนอนหนังสือหนุ่มที่อยากทำธุรกิจซื้อ-ขายหนังสือบนอินเตอร์เน็ต โดยในช่วงแรกก็นำหนังสือที่ตนเองมีออกขายตามเวปบอร์ดต่าง ๆ เช่น bookcyber.com , pantip.com , thai2hand.com , sanook.com ฯลฯ ในนาม book2hand และก็เริ่มสะสมหนังสือมาเรื่อยๆ จนกระทั่งวันหนึ่งชีวิตเปลี่ยนแปลงไป มีคนก้าวเข้ามาร่วมชีวิตด้วยอีกคนหนึ่งซึ่งชื่อของเธอก็คือชื่อของร้านนี้นั่นเอง วันนั้น วันที่ผมบ่นเรื่องอิจฉาคนที่สามารถสั่งซื้อหนังสือทั้งเก่า ใหม่ได้จากทั่วทุกมุมโลกจาก e-bay, amazon และเวปอื่น ๆ แต่ทำไมเมืองไทยเราจึงไม่ค่อยมีเวปเช่นนี้เลย เธอคนนั้นสนับสนุนความคิดและอนุมัติให้เปิดร้านเป็นเรื่องเป็นราวในนาม "ร้านสุหนังสือเก่า" โดยลึกๆแล้ว เธอหวังว่าจะลดพื้นที่ในการจัดเก็บหนังสือในบ้านลงและได้เป็นเงินหมุนเวียนกลับมาใช้จ่ายในบ้านบ้าง แต่ถึงวันนี้ เธอคนนั้นยอมรับแล้วว่าคิดผิดเพราะเนื้อที่ในบ้านไม่ได้เพิ่มขึ้น แต่กลับลดลงและยังกระจัดกระจายออกไปสู่จุดอื่นๆ ทั่งที่เธอรู้และไม่รู้อีกเป็นจำนวนมาก!!!
