0.00
คะแนน
บรรณาธิการโดย สุจิตต์ วงษ์เทศ (ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ (กวีนิพนธ์) ประจำปี พุทธศักราช ๒๕๔๕) ประเภทปก อ่อน กระดาษ ปอนด์ พิมพ์ครั้งที่ 1 ปีที่พิมพ์ พ.ศ.2531 สำนักพิมพ์ ศิลปวัฒนธรรม จำนวนหน้า 148 หน้า ขนาด 190x260 มม. สภาพหนังสือ:ปกมอมแมม ถลอก ยับ เล็กน้อยตามภาพ ,ใบรองปกเป็นจ้ำเหลืองประปราย , สันหนังสือเหลือง และเป็นจุดเหลืองประปราย รายละเอียดเพิ่มเติม: ประวัติศาสตร์ 10,000 ปี ของ "ข้าว" ในประเทศไทยที่เก่าแก่ที่สุดในโลก สารบัญ -เรื่องเข้าของประเทศสยาม (The Rice of Siam) บทนิพนธ์เกียรติยศ ของ ม.ร.ว.ใหญ่ สุวพันธุ์ สนิทวงศ์ ณ อยุธยา ผู้บุกเบิกศึกษาเรื่องกสิกรรม -ข้าว:ความสำคัญและวิวัฒนาการ โดย สงกรานต์ จิตรากร -ข้าว:จากหลักฐานโบราณคดีในไทย โดย ศาสตราจารย์ชิน อยู่ดี -ข้าว:หลักฐานโบราณคดีที่เกี่ยวกับข้าวในประเทศไทย โดย นคร สำเภาทิพย์ -ข้าว:กับพัฒนาการของรัฐในประเทศไทย โดย ร.ศ.ศรีศักร วัลลิโภดม -ข้าว:การปลูกข้าวและการเมืองในประวัติศาสตร์สุโขทัย โดย ธิดา สาระยา -ข้าว:ชุมชนอโธยา-อยุธยา ปัญหาเรื่องวิวัฒนาการทางเศรษฐกิจและสังคม โดย ชาญวิทย์ เกษตรศิริ -ข้าว:ในสมัยปลายอยุธยา พ.ศ.2199-2130 โดย ทวีศิลป์ สืบวัฒนะ และ พรนิภา พฤฒินารากร
ร้านสุหนังสือเก่า ร้านหนังสือเล็กๆ ในโลกออนไลน์ที่มุ่งมั่นจะให้ "หนังสือ" สิ่งที่เจ้าของร้านรักและทำให้เป็นผู้เป็นคนมาได้จนทุกวันนี้ ให้กระจายไปสร้างความสุข ทุกหนทุกแห่งในประเทศนี้เท่าที่โครงข่ายอินเตอร์เน็ตและไปรษณีย์จะอำนวย
ความเป็นมาของร้าน เริ่มต้นจากเมื่อประมาณปี 2542 หนอนหนังสือหนุ่มที่อยากทำธุรกิจซื้อ-ขายหนังสือบนอินเตอร์เน็ต โดยในช่วงแรกก็นำหนังสือที่ตนเองมีออกขายตามเวปบอร์ดต่าง ๆ เช่น bookcyber.com , pantip.com , thai2hand.com , sanook.com ฯลฯ ในนาม book2hand และก็เริ่มสะสมหนังสือมาเรื่อยๆ จนกระทั่งวันหนึ่งชีวิตเปลี่ยนแปลงไป มีคนก้าวเข้ามาร่วมชีวิตด้วยอีกคนหนึ่งซึ่งชื่อของเธอก็คือชื่อของร้านนี้นั่นเอง วันนั้น วันที่ผมบ่นเรื่องอิจฉาคนที่สามารถสั่งซื้อหนังสือทั้งเก่า ใหม่ได้จากทั่วทุกมุมโลกจาก e-bay, amazon และเวปอื่น ๆ แต่ทำไมเมืองไทยเราจึงไม่ค่อยมีเวปเช่นนี้เลย เธอคนนั้นสนับสนุนความคิดและอนุมัติให้เปิดร้านเป็นเรื่องเป็นราวในนาม "ร้านสุหนังสือเก่า" โดยลึกๆแล้ว เธอหวังว่าจะลดพื้นที่ในการจัดเก็บหนังสือในบ้านลงและได้เป็นเงินหมุนเวียนกลับมาใช้จ่ายในบ้านบ้าง แต่ถึงวันนี้ เธอคนนั้นยอมรับแล้วว่าคิดผิดเพราะเนื้อที่ในบ้านไม่ได้เพิ่มขึ้น แต่กลับลดลงและยังกระจัดกระจายออกไปสู่จุดอื่นๆ ทั่งที่เธอรู้และไม่รู้อีกเป็นจำนวนมาก!!!