0.00
คะแนน
ผลงานของ ประภัสสร เสวิกุล (ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ ปี 2554)ประเภทปก อ่อน พร้อมใบหุ้มปกกระดาษ ปอนด์พิมพ์ครั้งที่ 1ปีที่พิมพ์ พ.ศ.2541สำนักพิมพ์ ดอกหญ้าISBN:9746043676จำนวนหน้า 483 หน้าขนาด 130x185 มม.สภาพหนังสือ:ใบหุ้มปกมีรอยขีดข่วน ถลอก ยับ ขอบโค้งงอขึ้นตามภาพ , สันหนังสือเหลืองและเป็นจุดเหลืองประปราย รายละเอียดเพิ่มเติม:สำเภาทอง หนังสือรางวัลชมเชยจากงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ พ.ศ. 2542นวนิยายที่สะท้อนภาพปัญหาต่างๆ ที่เกิดขึ้นในช่วงวิกฤตเศรษฐกิจตกต่ำในประเทศไทยได้เป็นอย่างดี "ตั๋ง" ต้องเดินทางกลับจากอเมริกากระทันหันเพื่อมาดูแลธุรกิจของครอบครัวแทนพ่อ ผู้ซึ่งตัดสินใจฆ่าตัวตายเพื่อหนีปัญหาวิกฤตเศรษฐกิจ...ตั๋งต้องยืนหยัดต่อสู้กับปัญหาอันหนักหน่วงที่รุมเร้า แต่ด้วยความมานะบากบั่น กำลังใจ ความอดทน และความมีคุณธรรมเขาจึงฝ่าฟันอุปสรรคได้สำเร็จ"ก๋งสอนพ่ออยู่เสมอว่า 'งานทุกอย่างเป็นของขวัญอันมีค่าที่สวรรค์ประทานแก่มนุษย์'เพราะฉะนั้น เราจึงไม่ควรหลีกเลี่ยงหรือเกี่ยงงอนในเรื่องงาน ไม่ว่าจะหนักหรือเบา จะยากหรือง่ายจะมีความสำคัญหรือไม่มีความสำคัญอย่างไร เมื่อมาถึงมือเราแล้ว ก็ต้องตั้งใจทำอย่างเต็มที่และสวรรค์ย่อมมีเหตุผลและมองเห็นความถูกต้องเหมาะสมในการประทานงานหนึ่งงานใดแก่ใครสักคน"คัดลอกข้อมูลจาก website:psevikul.com
ร้านสุหนังสือเก่า ร้านหนังสือเล็กๆ ในโลกออนไลน์ที่มุ่งมั่นจะให้ "หนังสือ" สิ่งที่เจ้าของร้านรักและทำให้เป็นผู้เป็นคนมาได้จนทุกวันนี้ ให้กระจายไปสร้างความสุข ทุกหนทุกแห่งในประเทศนี้เท่าที่โครงข่ายอินเตอร์เน็ตและไปรษณีย์จะอำนวย
ความเป็นมาของร้าน เริ่มต้นจากเมื่อประมาณปี 2542 หนอนหนังสือหนุ่มที่อยากทำธุรกิจซื้อ-ขายหนังสือบนอินเตอร์เน็ต โดยในช่วงแรกก็นำหนังสือที่ตนเองมีออกขายตามเวปบอร์ดต่าง ๆ เช่น bookcyber.com , pantip.com , thai2hand.com , sanook.com ฯลฯ ในนาม book2hand และก็เริ่มสะสมหนังสือมาเรื่อยๆ จนกระทั่งวันหนึ่งชีวิตเปลี่ยนแปลงไป มีคนก้าวเข้ามาร่วมชีวิตด้วยอีกคนหนึ่งซึ่งชื่อของเธอก็คือชื่อของร้านนี้นั่นเอง วันนั้น วันที่ผมบ่นเรื่องอิจฉาคนที่สามารถสั่งซื้อหนังสือทั้งเก่า ใหม่ได้จากทั่วทุกมุมโลกจาก e-bay, amazon และเวปอื่น ๆ แต่ทำไมเมืองไทยเราจึงไม่ค่อยมีเวปเช่นนี้เลย เธอคนนั้นสนับสนุนความคิดและอนุมัติให้เปิดร้านเป็นเรื่องเป็นราวในนาม "ร้านสุหนังสือเก่า" โดยลึกๆแล้ว เธอหวังว่าจะลดพื้นที่ในการจัดเก็บหนังสือในบ้านลงและได้เป็นเงินหมุนเวียนกลับมาใช้จ่ายในบ้านบ้าง แต่ถึงวันนี้ เธอคนนั้นยอมรับแล้วว่าคิดผิดเพราะเนื้อที่ในบ้านไม่ได้เพิ่มขึ้น แต่กลับลดลงและยังกระจัดกระจายออกไปสู่จุดอื่นๆ ทั่งที่เธอรู้และไม่รู้อีกเป็นจำนวนมาก!!!
